Ostatni oddech. Płonąca świeczka powoli traciła swoje światło aż w końcu dym uniósł się ku niebie. Teraz jest twoja chwila. Do ucha szeptał jej tajemniczy, rozmarzony i pełen nadziei głos. Chwila na co? Co takiego jest na tyle ważne? I czy aby na pewno bezpieczne? O co chodzi tym razem? Rozmyślenia bujały się w umyśle, walcząc z owym głosem.
Ostatni krok.
Ostatnia nadzieja.
Ostatni czas.
Czas ostateczny.
Ostatnia chwila na decyzję.
Ostatnie życzenie.
Ostatnia prośba.
Spokojnie ~ mówił głos. Lecz czy w takim położeniu cokolwiek może być spokojne?
Ostatnie marzenie.
Ostatnia piosenka.
Ostatni moment życia...
??
Rzuciła się w przepaść, by umrzeć i zakończyć ból i cierpienie...
Od autorki: Mój pierwszy blog!! Ogromnie się cieszę! Jestem Asia i jestem wielką fanką serialu Violetta. Mam 12 lat. Zamierzam tu pisać o wielu parach, w tym i o Leonetcie i o Dieletcie. Dlaczego? Bo niezbyt wiem, która para jest fajniejsza. Opowiadanie jest typowo o Violi, ale też o innych bohaterach. Oczywiście mam nadzieję, że będzie tu troszkę czytelników. Ale jednak piszę to dla siebie, nie dla innych, chociaż postaram się robić to dla Was. Tak sobie myślę, że chyba fajnie mi wyszedł ten prolog... Ale nie jestem pewna. Dlatego mam nadzieję, że ocenicie to dla mnie :)
Wierzę, że docenicie mój trud i wysiłek jaki w to wkładam i nie zignorujecie mnie jako "jeszcze jedną, nie ważną, nową na bloggerze" :)
Myśląc sobie tak teraz, po przeczytaniu prologu, to chyba jeszcze nigdy nie czytałam takiego. Powiem szczerze, że bardzo mi się podoba i zapowiada się na ciekawą historię oraz mam cichą nadzieję, że będzie Dieletta *.* ♥
OdpowiedzUsuńNie mogę doczekać się rozdziałów. ;*
Pozdrawiam Gumiś;*
Ps. Masz dwanaście lat i tak piszesz? Świetnie *.*
Ps 2. Zapraszam na mój trzeci blog (nowy), gdzie pojawił się również prolog. Mam nadzieję, że historia Ci się spodoba i będziesz zaglądać na bloga częściej. ;**
http://zycie-rodzenstwa.blogspot.com/
Interesujący prolog. :D
OdpowiedzUsuńBędzie o Leonetcie? *_* Jeeeej. ♥